هنرمندان از اردیبهشت‌ تئاتر ایران می‌گویند

اردیبهشت‌ تئاتر ایران سومین سال برگزاری را پیش‌رو دارد. برنامه‌ای که به مناسبت بزرگداشت روز جهانی تئاتر، تمامی تئاتر ایران و شهرهای مختلف آن را در طول 30 روز درگیر می‌کند و به این انگیزه، نگاهی دیگر به تئاتر شهرستان‌ها و ظرفیت‌های آن انداخته می‌شود.از فعالان و پیشکسوتان تجلیل می‌شود و تئاتر در شهرهای مختلف ایران جانی تازه می‌گیرد.

به مناسبت در پیش بودن این برنامه، هنرمندان تئاتر در گفت‌وگویی با سایت ایران تئاتر درباره جشن‌های اردیبهشت تئاتر ایران و همچنین مسائل و مشکلات تئاتر در شهرستان‌ها به بحث و اظهار نظر پرداختند که می‌خوانید:

کوروش نریمانی: تئاتر حرفه‌ای مدیون تئاتر شهرستان
"کوروش نریمانی" می‌گوید: «به دور از شعار معتقدم تئاتر ما بسیار مدیون تئاتر شهرستان است و آنچه امروز به نام تئاتر حرفه‌ای می‌شناسیم، چیزی جز تئاتر شهرستان نیست.»
وی اضافه می‌کند: «انرژی و استعداد در تئاتر شهرستان فوق‌العاده است؛ اما آنچه کم است آموزش است. در شهرستان‌ها مدیران باید به شکلی همسو به تئاتر بها بدهند و این تنها وظیفه ادارات کل ارشاد نیست، بلکه شهرداری‌ها و استانداری‌ها هم باید به تئاتر بپردازند. همچنانکه باید شرکت‌های خصوصی و کارخانه‌ها را هم به این سمت کشید.»
نریمانی با اشاره به برگزاری مراسم اردیبهشت تئاتر ایران می‌گوید: «نفس برگزاری این مراسم زیبا است و مسئولان شهرستان را دوباره به یاد تئاتر می‌اندازد؛ چرا که در بسیاری از شهرها تئاتر به بوته فراموشی سپرده شده است.»
وی در پایان تصریح می‌کند: «در چند سال اخیر از سوی مرکز هنرهای نمایشی اتفاقات خوبی برای تئاتر شهرستان افتاده که نگاه به تئاتر شهرستان را بهتر کرده است.»
امیر دژاکام: اجرای عمومی به جای تقدیر و جایزه
امیر دژاکام چه به واسطه ارتباطش با دانشجویان و چه به واسطه حضورش در جشنواره‌های مختلف، تئاتر شهرستان را از نزدیک می‌شناسد و با مسائل و مشکلات آن آشنا است. او درباره برنامه‌های اردیبهشت تئاتر ایران معتقد است: «یکی از محاسن اردیبهشت تئاتر ایران شناسایی نیروهای موفق تئاتری است؛ اما باید تقدیرها و جایزه‌ها تبدیل به اجرای عمومی شده و امکان اجرای عمومی برای آنان فراهم شود.»
وی اضافه می‌کند: «یکی از آسیب‌های بزرگ که در طی سالیان اخیر در تئاتر وجود داشته، نظرات سفسطه گرایانه‌ای است که شکل فلسفی گرفته‌اند و به صورت احکام عقلانی درآمده‌اند. یکی از این نظرات منسوخ این است که سالن تنها محل اجرای تئاتر است، در حالی که در مکان‌های متفاوت می‌توان تئاتر اجرا کرد و این امکان بزرگی برای تئاتر شهرستان به وجود می‌آورد. چرا که امکان اجرا را بسیار زیاد می‌کند.»
این مدرس تئاتر همچنین می‌گوید: «چرا نباید حق اشتباه برای این هنرمندان قائل شویم. وقتی یک تئاتری کار نکند، چیزی هم یاد نمی‌گیرد پس باید فعالیت کند، اشتباه کند تا یاد بگیرد. باید مجال کار کردن و اشتباه کردن را به همه داد.»
دژاکام تئاتر شهرستان را چنین ارزیابی می‌کند: «ما شاهد رشد فوق‌العاده‌ای در تئاتر شهرستان هستیم، گاهی بازیگران تئاتر شهرستان بسیار بهتر از ستاره‌های سینمایی و تئاتری ظاهر می‌شوند، اما کارشان دیده نمی‌شود.»
وی اشاره می‌کند: «اگر این استعدادها شناسایی شوند، امکانات لازم در اختیار آن‌ها قرار گیرد و حق تجربه و اشتباه به آنان داده شود، شاهد رشد تئاتر در سراسر ایران خواهیم بود.»
این کارگردان ضمن تأکید بر مقوله تئاتر برای همه به این نکته هم مهر تأیید می‌زند که: یکی از اصلی‌ترین اهداف سیاستگذاران تئاتر باید اجرای هر روزه تئاتر در سراسر کشور باشد.
هادی مرزبان: باید در کنار هم کار کنیم
"هادی مرزبان" که به مناسبت اردیبهشت تئاتر نمایش "دزد‌آب" را در مشهد، گرگان و بجنورد به صحنه می‌برد، درباره این جریان می‌گوید: «چرا هنرمندان و مردم دیگر نقاط ایران نباید کارهای تهران را ببینند و امیدوارم اجرای "دزدآب" فتح بابی در این زمینه باشد و این کار ادامه پیدا کند.»
وی اضافه می‌کند: «موافق تفکیک تئاتر تهران و شهرستان نیستم چون همه باید در کنار هم کار کنیم و همه یکی هستیم.»
وی درباره برنامه اردیبهشت تئاتر ایران و توجه به تئاتر شهرستان معتقد است: «در شهرستان‌ها استعدادهای خوبی وجود دارد و اگر امکانات در اختیار آن‌ها باشد، کارهای ارزنده‌ای تولید می‌کنند که امیدوارم برنامه‌های اردیبهشت‌ تئاتر ایران باعث این توجه و در اختیار نهادن هر چه بیشتر این امکانات شود.»
رضا صابری: تئاتر تهران و شهرستان را نباید از هم جدا کرد
"رضا صابری" از جمله هنرمندان شناخته شده تئاتر مشهد است هم کمابیش نظر "هادی مرزبان" را تأیید می‌کند. او که از نخستین دوره‌های جشنواره تئاتر فجر تا به امروز حضوری مستمر و پویا در عرصه‌های تئاتری داشته است، با گلایه از جدا کردن تئاتر تهران و شهرستان می‌گوید: «تئاتر تهران و شهرستان را نباید از هم جدا کرد و این لفظ کمی تحقیرآمیز است و باید کم‌کم حذف شود.»
وی می‌افزاید: «برنامه اردیبهشت تئاتر ایران مناسبت قشنگی است؛ چرا که همزمان با بهار طبیعت ما شاهد بهار تئاتر ایران نیز هستیم، اما سوال اینجاست که آیا دو ساعت برنامه در یک شب می‌تواند به تئاتر ما کمکی بکند.»
این کارگردان تئاتر تصریح می‌کند: «"حسین پارسایی" خود از شهرستان آمده و مشکلات و درد دل‌های ما را می‌داند بنابراین ما انتظار بیشتری از او داریم.»
وی با بیان این که اردیبهشت تئاتر ایران نباید تنها به صحبت‌ها و پیام‌ها ختم شود تأکید می‌کند: «اتفاق باید در عرصه عمل رخ دهد. از جمله این اتفاقات اعزام هنرمندان هر شهر یا استان به استان‌های دیگر است که این تبادل هم باعث می‌شود فضا گرم‌تر شده و آشنایی ما با یکدیگر بیشتر شود.»
وی حسن ختام حرف‌هایش را به تبلیغ مناسب برای این برنامه‌ها اختصاص می‌دهد و می‌گوید: «در شرایطی که تبلیغات مطلوبی برای اتفاقات تئاتری انجام شود، مردم و مسئولان بیشتر و بهتر در جریان این برنامه‌ها قرار می‌گیرند و مخاطبان تئاتر به نسبت افزایش خواهند یافت.»