رضا صابری در حاشیه مراسم روز جهانی تئاتر در مشهد

اندوخته تئاتر کشور به جیب برخی دوستان پایتخت نشین ریخته می شود

رضا صابری نویسنده و کارگردان پیشکسوت تئاتر مشهد در حاشیه برگزاری جشن‌های استانی تئاترکشور که این روزها با عنوان اردیبهشت تئاتر ایران در حال برگزاری است به جای خواندن پیام روز جهانی تئاتر خطاب به حضار گفت: من از خواندن پیام روز جهانی تئاتر صرف‌نظر می کنم چرا که حامل پیام مهمتری هستم.
او که پیام خود را در قالب نامه سرگشاده ای به حسین پارسایی رئیس مرکز هنرهای نمایشی نوشته بود، به شدت جریان حاشیه‌ساز تئاتر تهران را مورد انتقاد قرار داده و با گله‌مندی از بیانیه‌های تلخی که طی چند روز گذشته در تهران منتشر شده بود از رشد تئاتر شهرستان سخن گفت.
به گزارش دریافتی سایت ایران‌تئاتر از روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی، متن این نامه به شرح ذیل می‌باشد:
جناب آقای حسین پارسایی مدیریت محترم مرکز هنرهای نمایشی:
این روزها که طعم مطبوع بهار تئاتر ایران به مشام می رسد، ٰ‌اخبار ضد و نقیضی از سوی اهالی تئاتر پیرامون برگزاری اردیبهشت تئاتر ایران شنیده می شود. "هوای تئاتر ایران این روزها بهاریست". "زنده باد تئاتر" . "قلب تئاتر در متن کوشش های نمایشی شهرستان ها می تپد" . "جشن تئاتر ایران مبارک". و بیانیه های ریز و درشتی که توسط گروه ها، اصناف و شاید از سوی جمعی اندک و خوش نشین تهرانی به بهانه برگزاری این جشن ها از اطراف و اکناف به گوش می رسد.
جناب پارسایی از جنابعالی می پرسیم که مسئول بلامنازع سامان دهی و سیاستگذاری تئاتر کشورید. کدام را باور کنیم.؟ روزهای تلخ و سیاه تئاتر ایران را با لفاظی ها و واژه پردازی های برخی پایتخت نشینان خوش خط و خال همه فصول نمایشی کشور ، یا شادمانی و پایکوبی بی ریای هنرمندان صادق و پرشور شهرستان ها را؟ برپایی جشن های تئاتر می تواند تناقض مضحک و در عین حال سوگمندانه باشد . چرا که تمامی اندوخته و ثروت مادی و معنوی تئاتر کشور در قالب قراردادهای کلان به جیب گشاد برخی دوستان پایتخت نشین ریخته می شود.
جناب پارسایی، سالهاست تئاتر شهرستان خسته ، زخم خورده و تحقیر شده و همین طور ناسپاسی و نامرادی و سیاه نمایی و عربده کشی گروهی درعرصه تئاتر شده است که دریکی دو دهه اخیرپای در رکاب کار و تملق متولیان داشته و ریزه خوار سفره های گسترده تئاتر کشورند و هرگاه اراده کرده اند درب تالارهای نمایشی با همه امکانات نه به شایستگی و عدالت بلکه به زیاده خواهی به روی آنهاگشوده شده.
اکنون که پس از سال ها قرار است به همت شما و همراهان شما نیم نگاهی از سر لطف و مهرورزی به پیکره مظلوم تئاتر شهرستان بشود و افقی روشن و امید بخش برای آن تصویر شود به ناگاه فریاد عدالت خواهی از گوشه و کنار شنیده شده که دغدغه ترانه سرایی برای درختان ایستاده و صبور دارند.
.هنرمندان گرانقدر شهرستانی من که درگوشه گوشه این کشور ارجمند و پهناور مشق عشق به تئاتر می نویسید، از این لفاظی ها و واژه پردازی های پر طمطراق و تو خالی واهمه نداشته باشید. امروز از جشن بگوئید جشن دستمزدهای کلان، جشن مرحم های عیان، پایکوبی و شور آفرینی دلسوختگانی که اگر لبخندی بر لبان ما هست در همینجاست. بهار تئاتر ایران بر شما مبارک.