دومین جلسه ورک‌شاپ‌های چهارفصل تئاتر ایران برگزار شد

 

دومین جلسه از مجموعه ورک شاپ‌های چهارفصل تئاتر ایران سه‌شنبه با حضور محمد یعقوبی برگزار شد.

به گزارش سایت ایران تئاتر، در این بخش از ورک‌شاپ محمد یعقوبی از نویسندگان حاضر در ورک‌شاپ خواست با شرکت در یک تجربه عملی جمعی مبنایی برای گفت و گو داشته باشند.
بر این اساس وی از حاضران خواست متنی را بنویسند که خواندنی باشد و در این ارتباط توضیحات خود را ارائه کرد و طی مراحلی روی متن‌های به دست آمده سلسله اعمالی انجام داد.
محمد یعقوبی در توضیح اتفاقات و نتایج این مرحله گفت: وقتی می‌نویسیم با اصول و در چارچوب می‌نویسیم. بنابراین وقتی همان مطلب را تعریف می‌کنیم ارتباط بهتری می‌گیریم. این به آن معناست که وقتی می‌نویسیم آن طور نیست که حرف می‌زنیم.
وی نقطه قوت طرح‌های نوشته شده را پرهیز از همانندگرایی دانست و کشف راه‌های راه‌اندازی نیروی نوشتن در نویسنده را برای رسیدن به طرح، موفق ضروری ارزیابی کرد. او تجربه بدنویسی، که وجوهی چون همانندگرایی، جابه‌جانویسی، زبان نامتجانس و... دارد را تجربه‌ای در این زمینه عنوان کرد.
یعقوبی با تشریح مراحل نوشتن نمایشنامه "زمستان 66 " توسط خودش گفت: هیچ قانون مطلقی برای نوشتن وجود ندارد. این شما هستید که باید قلق خودتان را به دست آورید. طرح می‌تواند از دیالوگ شروع شود. می‌تواند بدون پایان و شروع باشد و یا می‌تواند از یک شخصیت شکل بگیرد. موضوع کارکرد شما و ارتباط شما با شخصیت‌هاست. شخصیت می‌تواند یک اتفاق باشد اما همواره باید به یاد داشته باشید که شخصیت خواهان و شخصیت مانع، کلید طلایی رسیدن به نمایشنامه است.
این درام‌نویس توجه به مخاطب را یکی از نکات مهم در نگارش دانست و توضیح داد: این که برای چه کسی می‌نویسید مهم است. تئاتر کارکرد اجتماعی دارد و برای مخاطب نوشته می‌شود. قاعده می‌گوید کارهای خوب تماشاگر داشته‌اند، پس ضروری است به سمت باورهایی برویم که اول خودمان آن را باور داشته باشیم و بعد برای مخاطب جذاب باشند.
وی در این بخش قطعه‌ای از رمان "آخرالزمان" را خوانده و در خصوص مراحل اقتباس، به بحث وفاداری به اثر اصلی پرداخت. مطابق نظر او هر گونه افراط در وفاداری یا گذشتن از اثر اولیه آسیب‌رسان عنوان شد اما اضافه شدن خصلت‌های فردی که ناشی از تجربیات نویسنده است را نیز ناگزیر دانست.
یعقوبی با صدای بلند و در تنهایی خواندن دیالوگ‌ها را برای کشف جنبه‌های غیرگفتاری نوشتار یک راهکار عنوان کرد.
وی از وسط‌نویسی را نیز تکنیکی برای رسیدن به طرح معرفی کرده و یادآور شد: همواره این را بدانید که می‌خواهید یک شاهکار بنویسید و بدانید اگر یک شاهکار نوشتید لزوماً اثر بعدی شما شاهکار نخواهد بود. زیرا نوشتن یک فرایند علمی نیست.
این کارگردان تئاتر پافشاری بر زبان و پرهیز از خلق موقعیت را که به تک‌صدایی در آثار منجر می‌شود یکی از نقاط ضعف نمایشنامه‌نویسی در کشور عنوان کرد.
این ورک شاپ همراه با نقد و نظر و گفت‌وگوی حاضران پیش رفت و متن‌های نوشته شده به عنوان نمونه مورد بحث قرار گرفت.