جاناتان میلز در نشستی با حضور کارگردانان تئاتر ایران عنوان کرد:
تنها ایدهها برایم مهم هستند
زهرا شایانفر:
مدیر جشنواره بینالمللی تئاتر ادینبورگ به همراه مدیر موسسه ویزیتینگ آرتس با 11 کارگردان مطرح تئاتر ایران، ملاقات کرد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در این نشست که در اتاق مدیریت مرکز هنرهای نمایشی و به میزبانی محمد اطبایی مدیر امور بینالملل این مرکز برگزار شد، جاناتان میلز، مدیر جشنواره بینالمللی تئاتر ادینبورگ به معرفی این جشنواره پرداخت و هدف از سفر به ایران را انتخاب تعدادی از آثار ایرانی برای این جشنواره اعلام کرد.
در آغاز این جلسه، نلسون فرناندز، مدیر موسسه ویزیتینگ آرتس که سال گذشته در ایران کارگاه آموزشی برگزار کرد، طی چند جمله کوتاه خوشحالی خود از ملاقات با کارگردانان را ابراز کرد و افزود: با اینکه اینترنت وجود دارد هیچ چیز بهتر از ملاقات رودررو نیست. تکنولوژی الکتریکی هیچ وقت نمیتواند جای ملاقات حضوری را بگیرد. این ملاقات باعث میشود بهتر از همیشه و با همه زبانها بتوان صحبت کرد.
میلز ضمن معرفی خود به عنوان یک موسیقیدان و مدیر فستیوال ادینبورگ گفت: به عنوان یک هنرمند میتوانیم در مقابل هنرمندان دیگر بسیاری از موانع را بشکنیم و درباره مسائل مختلف به گفتگو بپردازیم. شما کارها و صحنه را میسازید و افراد را روی صحنه قرار میدهید، بنابراین بهتر است یک معرفی محدود از جشنواره در اختیارتان بگذارم تا اگر قرار شد با یکدیگر کار کنیم کارها سادهتر شود.
وی ادامه داد: فستیوال ادینبورگ امسال 60 ساله میشود. این فستیوال کار خود را بعد از جنگ جهانی دوم شروع کرده است. زمانی که جنگ جهانی میلیونها آدم را کشت و جوامع را از هم پاشید، این جشنواره تلاش کرد درباره محلهای مختلف اروپا و تفاوتهای فرهنگی آن صحبت کند. یکی از آرمانهای فستیوال این بود که افراد موسیقی یکدیگر را بشنوند و با آن آشنا شوند. تا در نتیجه کمتر دوست داشته باشند به جنگ یکدیگر بروند. این فستیوال مرکز صلح نبود اما زمینهای برای غلبه بر ترسها و وحشتهای بعد از جنگ ایجاد کرد. این جشنواره سمبلی بزرگ شد تا فرهنگها کنار هم باشند و صلح را به وجود آورند.
میلز جشنواره ادزبورگ را گفتگویی درباره چالشهای امروز جهان عنوان کرد و گفت: فکر میکنم این جشنواره آدمهایی را برای فعالیت در خارج از مرزها گرد میآورد تا ضمن انعکاس وجوه مختلف بشری به تفاهم دقیقتر و سادهتری دست پیدا کنند.
وی با اشاره به تغییرات اتحادیه اروپا و گسترش این قاره به گوناگونی فرهنگها اشاره کرد و گفت: در جهان امروز مرزها صرفا سیاسی نیست. میتواند فرهنگی، اقتصادی، اعتقادی و حتی روانشناسی باشد. دیگر صحبت از خارج و داخل اروپا بودن نیست، صحبت بین اسلام و مسیحیت است. مصاحبه میان فرهنگها و تقسیم بندی آنهاست.
وی در ادامه افزود: من یک فستیوال مذهبی را توصیه نمیکنم همان طور که یک فستیوال بدون دین را پیشنهاد نمیدهم. اعتقاد دارم فستیوال یک سفر است و آنچه آن را متمایز میکند، کارآمدی ماست.
مدیر جشنواره تئاتر ادینبورگ در معرفی این جشنواره افزود: سالها این جشنواره بالغ بر صدکار هنری داشته که طی سه هفته به اجرا در میآمدهاند.
این کارها در رشتههای موسیقی، نمایش، رقص و اپرا بودهاند. در همان ایام هشت یا نه فستیوال دیگر برگزار میشود که انرژی غیرقابل باوری را به وجود میآورند. به گونهای که سه هزار اثر با 5/2 میلیون بلیط و 1900 وسیله ارتباط جمعی و روزنامه از دنیا در یک جا جمع میشوند.
وی تاکید کرد: برنامه من برای سال آینده سفر به کشورهای مختلف و دیدن و انتخاب کارها از تمام کشورهای شرقی اروپاست.
لسهتان، سارایوو، فلسطین، ترکیه، اکراین، لبنان، مراکش و ...
در بخش دیگر این نشست از کارگردانان خواسته شد تا به معرفی کارهایشان پرداخته و نظرات خود را ارائه دهند.
سپس میلز با اشاره به این که چون نمیدانم چه کارهایی را میخواهم ببینم ایدهها برایم مهم هستند، افزود: تلاش نمیکنم کار بازاریابی انجام دهم. میخواهم صداها و ایدههایی را پیدا کنم که مطلق هستند. حتی لازم نیست کارها به زبان انگلیسی باشند. کار فیزیکی، موسیقی، رقص و نشانهها راههای سریعتری برای درک هستند.
در این نشست پیشنهاد داده شد که هر کارگردان در زمانی مجزا به ارائه نمونه کارها و آثار پیشنهادی خود بپردازد؛ بنابراین ادامه جلسه به دوشنبه موکول شد و جاناتان میلز به سوالات کارگردانان درباره چگونگی انتخاب آثار، محلهای اجرا، تعداد آثار بخش بینالملل، فستیوالهای همزمان و ... پاسخ داد.
در این نشست محمد رحمانیان، محمد یعقوبی، آتیلا پسیانی، مریم معترف، پانته آبهرام، حسن معجونی، آروند دشتآرای، کیومرث مرادی، همایون غنیزاده، آرش دادگر، مهتاب نصیرپور، شبنم مقدمی و سپیده نظریپور حضور داشتند.